اولین باری که سهند مدرسه رفت

دیروز صبح که در اصل روز 12 اردیبهشت و روز معلم باشه من و سهند رفتیم مدرسه ای که قبل از ازدواجم اونجا مشغول به کار بودم. برای دیدن دوستان و معلمان و همچنین گرامیداشت روز معلم.

سهند کلی ذوق می کرد از پله های مدرسه خودش بالا رفتپ، بچه ها رو که می دید انگار دنیا رو بهش داده بودن. بغلشون می کرد،

هولشون می داد، توپ شون رو می گرفت و فرار می کرد؛                                

یجورایی داشت بازی می کرد ولی بچه های بیچاره حاج و واج نگاهش می کردن. بعضی هاشون هم که خیلی خوش ذوق بودن دست سهند و می گرفتند و باهاش می دویدن. خلاصه نمی دوست چکار کنه . یه گچ هم از توی یک کلاسی برداشته بود و روی تخته خط خطی می کرد.

توی دفتر مدرسه با معاونین مدرسه و خانم شیرین همکار سابقم نشسته بودیم و صبحت می کردیم یهو دیدم سهند نیست دویدم دیدم داره میدوه.

تا صدای کفشای منو شنید برگشت و با حرص فریاد می زد نتون نتون خیلی جیگر شده با اون حرف زدن بامزش. قربونش بشم. این اولین باری بود که سهند طعم مدرسه رفتنو چشید. ضمنا کلی هم شیرینی خامه ای و کیک خورد.